De hoogtes van Bolivia

We laten Argentinië achter ons en pakken de bus vanuit Salta naar de grens van Bolivia die we te voet zijn overgestoken. De busrit van 8 uur is wederom prachtig door de bergen. Vanaf de grens is het nog 2 uurtjes met de bus naar onze eerste bestemming van Bolivia, Tupiza op bijna 3000 meter hoogte waar we een aantal dagen verblijven om aan de hoogte te wennen. We boeken hier een 4 daagse 4x4 jeep tour met als eindbestemming Salar de Uyuni, de op 3700m hoogte liggende en met ca 11.000km2 de op 1 na grootste zoutvlakte ter wereld. 
De eerste 2 dagen zijn geweldig met landschappen zo mooi. Het lijkt wel of we op een andere planeet zijn, op mars en dan weer op de maan. Mensen die Dakar rally kijken kennen de beelden van woestijn, zand, vulkanen, bergen, rotsen en riviertjes waar wij nu dus ook doorheen scheuren. Hier is deze rally dus ook daadwerkelijk gereden en hebben deze 4 dagen dus ook geen asfalt gezien. Wat is het hier mooi zeg, we zien om het half uur wel een nieuw landschap en stoppen onderweg bij gekleurde meren, geisers en zien we onderweg veel dieren zoals oa lama's, struisvogels en flamingo's. We slapen de eerste nacht op 4200m hoogte en de 2e op 4400m hoogte, maar gelukkig zijn we goed voorbereid tegen hoogteziekte met een zak cocabladeren om te kauwen en om thee van te maken. Gelukkig geen last van hoogteziekte gehad. Het is hier 's nacht wel ijskoud met -6, slapen in de middle of nowhere in een betonnen hutje zonder stroom en warm water, maar met 5 dekens en alle kleren aan die in onze backpack zaten hebben we het overleefd. Wat kan een natuurlijke hotpool de volgende dag dan lekker zijn!! We zien hier 's nachts ook een ongelofelijk mooie sterrenhemel met melkweg die we zelfs in de Australische Outback niet gezien hadden. 3e dag worden we wakker in een sneeuwstorm op 4400m hoogte en rijden deze 3e dag voornamelijk in de sneeuw met weinig zicht. Het duurde dus ook niet lang voordat we waren verdwaald, maar zodra de chauffeur en gids een sneeuwballen gevecht beginnen, foto's maken en lol trappen hadden we al snel het idee van dat het wel goed zou komen. 
De 3e nacht slapen we in een hostel gemaakt van zout en genieten we van een coca biertje en spelen we gezellig een spelletje met onze groep. Dit bijzondere hostel lag op 3700m en het was gelukkig al iets warmer dan de afgelopen 2 nachten (Wel nog steeds met al onze kleding aan en 5 dekens). De volgende dag vroeg op voor de zonsopkomst op de zoutvlakte van Uyuni. Wat een bijzondere plek en niet voor te stellen dat hier 40.000 jaar geleden een oceaan was. We scheuren met onze jeep over deze zoutvlakte en maken met onze groep en gids grappige foto's. 
Wat waren deze 4 dagen geweldig en moeilijk te beschrijven, maar deze trip behoort toch wel tot de meest bijzondere en meest mooie landschappen die we tijdens onze reis hebben gezien. 
Bolivia is trouwens het armste land van Zuid Amerika en dat is onderweg overal goed te zien. Zo rijden we dorpjes waar het ons moeilijk voor te stellen is dat hier mensen wonen en leven. Wat hebben wij het in Nederland toch goed met al die luxe en comfort.
We gaan door naar Sucre, een van de best bewaarde Spaanse koloniale stad van Zuid-Amerika. Leuke stad om in rond te lopen en hier heeft Nadine een luxe hotel geregeld voor Stephan z'n verjaardag waar we heerlijk 3 nachten verblijven.
We willen graag naar La Paz maar dus niet met een nachtbus en vliegen is ook geen optie. Dan maar in 2 dagen met verschillende lokale bussen. We rijden via Potosi op 4080 meter hoogte en is daarmee de hoogste stad vd wereld. Onderweg genieten we van de mooie landschappen en het gezelschap van de Bolivianen. La Paz ligt op 3700m in een dal tussen de bergen en is ook de grootste en drukste stad van bolivia. We doen hier een city tour, genieten van het uitzicht en shoppen op de vele markten. Ondanks de kou speelt het leven zich hier voornamelijk af op straat. Je hebt hier ook een heksen markt, de Bolivianen zijn blijkbaar ook erg bijgelovig. Zo heb je voor elk probleem(vrijgezel zijn, kaal hoofd, wraak nemen) een drankje en offeren ze een lama foetus en pure alcohol als ze een huis gaan bouwen om te zorgen dat het huis niet instort. Stephan had weer een leuk idee, namelijk een fietstochtje. Maar niet zomaar 1, een 65km lange rit over de Death Road (al Camino de la Muerte) van Bolivia. Dit is een voornamelijk een 1 baans gravel weg tussen de bergen met diepe dalen en scherpe bochten van La Paz richten de jungle waar vele doden zijn gevallen. In 2006 is het gevaarlijkste deel van deze weg vervangen door een andere weg/route en word dit deel dus nog maar weinig gebruikt. Een mooie gelegenheid dus om hier lekker met de mountainbike bergje af te racen. Wat een trip, wat een weg en wat een uitzichten!! Gelukkig, we hebben het overleefd :-)
We sluiten Bolivia af in Copacabana aan het Titicaca meer, op ruim 3800m het hoogst bevaarbare meer ter wereld, wat deels in Bolivia en deels in Peru ligt. 
We doen een dag tripje naar Isla de la Luna (maan eiland) en Isla del Sol (zon eiland). Voor de vroegere Inca's een heilige plek, namelijk het eiland waar de zonnegod werd geboren en we zien hier dus ook een aantal inca ruïnes. 
Wat is Bolivia toch een ontzettend mooi land met een bijzondere cultuur en mensen!!