Met de bus naar Laos

8 november 2015

Tickets zijn gekocht en we staan om 6 uur op voor een rit van 8 uur vanuit Cambodja naar onze eerste stop in Laos. We zouden met een minibus naar de grens rijden en bij de grens zou een grote bus wachten die ons naar Pakse in Laos brengt, maar het ging iets anders dan gepland. Het eerste stuk ging goed en snel en na 3 uurtjes rijden werden de locals hier en daar uit de minibus gedropt en moesten wij overstappen op een andere mini bus die ons naar de grens zou brengen. Eenmaal aangekomen bij de grens moesten we eerst uitchecken bij de douane van Cambodja die hier 2 usd pp voor vroeg. Wij zeiden dat we geen usd meer hadden, alleen nog om het visum te betalen. Na een hoop gebrom kregen we gelukkig wel direct onze paspoorten met stempel terug. We gingen te voet verder naar de grenspost van Laos waar we de visum docs in moesten vullen en betalen. Alles ging goed totdat we onze paspoorten bij hokje 2 konden ophalen. Ze wilde dat wij 2 usd pp gingen betalen voor de datum stempel wat wij natuurlijk weigerde, we hadden geen usd meer bij (enkel reserve voor in geval van nood ;-). Ok, so you don't pay? No....ok you have to wait, en onze paspoorten werden opzij geschoven en we moesten wachten. Ondertussen tikte de tijd door en behandelde ze een hoop andere paspoorten. Na een klein uurtje werden gelukkig onze paspoorten naar buiten gegooid en konden we op zoek naar de bus die ons in 3 uur naar onze eindbestemming zou brengen. Welkom in Laos.
Helaas geen bus te zien enkel een tuktuk driver die zei dat hij ons naar de bus zou brengen. Een Laotiaanse tuktuk is eigenlijk gewoon een motor met zijspan. We waren met nog een meisje uit Switzerland die ook een stukje onze richting op moest dus hop wij in de zijspan en zij achterop. Na 30 minuutjes werden we gedropt bij een soort van bushalte in de middle of no where, you wait here for bus, he is coming. Het was inmiddels 13:00 uur. Na 1,5 uur wachten nog geen bus gezien maar zagen we onze tuktuk driver weer voorbij rijden. Wij weer instappen en dachten nu brengt hij ons naar de bus, maar hij reed naar een guesthouse in de buurt maar geen bus. Wij vertelde hem breng ons naar de bus want we blijven in je tuktuk zitten, dus hij z'n baas en eigenaar van het guesthouse bellen die binnen 5 min voor onze neus stond. De chagrijnige eigenaar bleek ook een bus operator te zijn die vertelde dat we de bus hadden gemist en we moesten wachten tot 16:00 uur en hij zou ons dan naar de bus brengen. Wij dachten inmiddels al aan oplichting en dat ze ons een nacht in dat guesthouse wilde laten overnachten ook omdat we al een hoop slechte recensies hadden gelezen over deze route. Iedereen was hier ook zo onvriendelijk en chagrijnig, wij wilde weg hier. Uiteindelijk werden we om 17:00 weer naar dezelfde verlaten bus halte gebracht en vertelde ze ons dat de bus er bijna zou zijn. Het was inmiddels al pikkedonker en hadden de hoop al bijna opgegeven, maar gelukkig kwam onze bus uiteindelijk om 19:00 uur toch nog aankakken. 16 uur verder om 22:00 uur waren we dan eindelijk bij ons guesthouse in Pakse, Laos.
In Pakse komen we ook weer de engelse reizigers Robert en Rebecca tegen die ook op wereldreis zijn en we al meerdere keren in Cambodja zijn tegengekomen. Gezellig een drankje gedaan en echt grappig dat je elkaar steeds weer tegenkomt op dezelfde plekken. We besloten een scooter te huren om de watervallen in de omgeving te bezoeken. We konden een semi automaat scooter proberen wat inhoud dat je moet schakelen zonder koppeling. Na een minuut oefenen ging het best aardig dus op naar de watervallen. We hebben er in totaal 4 bezocht en de 1 is nog mooier dan de ander. Om ze te bereiken moet je wel stukken offroad rijden en door de jungle tijgeren maar des te leuker om ze te bezoeken. De scooterrit is ook prachtig door de bergen langs de koffie en thee plantages.
Vanuit Pakse pakken we met Robert, Rebecca en een aantal fransen de local bus naar Thakhek. Bepakt en beladen met scooter en al op het dak van de bus zijn we binnen 8 uur in Thakhek. Thakhek ligt aan de Mekong rivier welke ook de grens vormt met Thailand. We zien Thailand dus op steenworp afstand en de sms-jes met welcome in Thailand komen regelmatig binnen. De volgende dag huren we weer een semi automatic motorbike voor een grotten tocht in de omgeving. Wederom komen we Robert, Rebecca en de fransen tegen waar we het eerste stuk mee optrekken. Hun gingen uiteindelijk een aantal dagen door de omgeving touren. We beginnen met de buddha cave die te bereiken is door eerst 8 km offroad te rijden op een verhard zandweggetje met een hoop kuilen. De buddha cave is een soort van kleine tempel die door een smalle ingang van de grot is te bereiken. Hier krijgt Nadine een wens armbandje van een vrouwtje in de grot en wanneer deze breekt komt de wens uit, we zijn benieuwd. De volgende grot is te bereiken door eerst door de jungle en over rotsen te klimmen, wat maar net ging met onze slippers. Dit was zeker de moeite waard, want dit was ook echt de mooiste grot en eenmaal aangekomen lekker een frisse duik kunnen nemen. De rest van de dag touren we lekker door de mooie omgeving en bezoeken we nog een andere grote grot. Het was inmiddels al bijna donker en tijdens een fotostop van de ondergaande zon merkte we dat onze achterband lek was. We zaten nog 5 km buiten het stadje en werden door een aantal locals 100 meter verder gestuurd waar we een soort van garage zat en ze gelukkig onze band voor €3,- konden fixen. Met de nieuwe binnen band snel terug en 's avond lekker gegeten bij een lokaal restaurantje aan de Mekong.

Foto’s

8 Reacties

  1. George Verhoeff:
    13 november 2015
    Wel echt een reis met hindernissen met al die corrupte mensen. Zal wel door de armoede daar komen.
    Wel een schitterend natuurschoon
  2. Jannie Klein:
    13 november 2015
    Wat een verhaal gelukkig is het toch goed gekomen en kunnen jullie weer verder gaan met genieten groetjes van ons
  3. Chantal (CCO):
    13 november 2015
    haha het zit niet altijd mee zo te zien. maar wedorm erg gelachen leuk verhaal!
  4. Ger Bouten:
    13 november 2015
    Respect voor jullie lef, om in een vreemd land, in het donker, na meerdere keren bedonderd te zijn, rustig ( nou ja ?!?! ) op e bus te wachten. Geheel een pracht verhaal met prachtige ervaringen.
  5. Vince:
    14 november 2015
    Mooi verhaal weer!
  6. Madelon Verhoeff:
    14 november 2015
    Wat bijzonder dat de vriendelijkheid van de bevolking per land in die regio zo verschilt. Weer een belevenis op zich. op naar de volgende bestemming. groetjes vanuit een guur en regenachtig Rotterdam
  7. Astrid:
    14 november 2015
    wel een reis met lastige situaties en beproevingen ,maar jullie hadden het in de gaten..Leuk dat jullie die engelsen daar weer tegenkwamen.Apart die bezoeken aan grotten en zo een semi automatic scooter went snel,steeds weer wat nieuws .Fijne verdere reis
  8. Anja:
    18 november 2015
    Weer een hoop meegemaakt hè ;-)Lijkt me niet fijn als je zo tegengewerkt wordt, maarkwam gelukkig wel weer goed. Liefs uit Dordrecht x