Walvishaaien in de Filipijnen

Na 3 uur en 3 kwartier vliegen komen we aan op de Filipijnen. We zijn allebei niet lekker dus besluiten gelijk de eerste taxi te nemen die we zien. Achteraf hadden we toch beter de metro kunnen nemen, omdat we pas na 3 uur aankomen in ons hotel. Dit land is zwaar katholiek en hebben nu holy week (paas viering), iedereen is vrij en gaat naar familie toe, dus overal is het mega druk. Aangezien Steef koorts heeft en we over een paar dagen op een eiland zitten besluiten we toch even langs de dokter te gaan om uit te sluiten dat hij geen dengue of malaria heeft. We lopen door Manila en zien gelijk hoe arm deze stad is met ontzettend veel daklozen en alle straten zijn ontzettend smerig. Aangekomen in het ziekenhuis krijgen we een kamernummer en de naam van de dokter(James). Je hebt hier in het ziekenhuis allemaal verschillende kamertjes en daar zitten alle dokters op je te wachten. We lopen binnen bij dokter James en het lijkt net of we een peuterspeelzaal binnen lopen overal ligt kinder speelgoed en alles staat tot aan het plafond opgestapeld. Na lang praten(wij vertrouwden het inmiddels al niet meer) zegt James dat we moeten wachten tot Steef z'n koorts terug komt en dan komen bloedprikken. Als we weglopen moeten we 500 pesos betalen(10euro) wij vragen om een bonnetje voor onze verzekering, James twijfeld en zegt dan dat we niks hoeven te betalen haha ok ook goed. Ziekenhuis / dokter bezoekjes zijn hier gratis mits je medicijnen en/of behandeld moet worden. Gelukkig heeft Steef geen koorts meer gehad dus was het niks ernstigs. We willen eigelijk zo snel mogelijk uit Manila weg, maar omdat het holy week is, is alles mega duur en heel veel dingen uitverkocht. We hebben geprobeerd om bustickets te kopen, maar de metro reed niet, straten waren uitgestorven en de taxis snapte niet waar we heen wilde, ook stond er op internet dat alles al vol zat. Dus we kiezen er toch voor om goedkoop te vliegen alleen moeten we dan nog 2 extra nachten in Manila blijven. We spenderen de tijd met eten en films kijken op de hotelkamer. 'S avonds eten we in het hotel, omdat het te gevaarlijk is om op straat te lopen (dit is de eerste stad op onze reis waar we dat hebben). We nemen op de dag van vertrek een uber en vliegen in 1 uurtje naar Legazpi. Hier slapen we in een bed and breakfast met uitzicht op de vulkaan Mayon. De volgende dag besluiten we een quad tour te doen en hadden verwacht dat we om 8 uur 's ochtends zouden worden opgehaald, om kwart voor 9 is er nog niemand. De eigenaar van het bed and breakfast belt en geeft aan dat het tour bedrijfje het te druk heeft en zsm komt. Uuuuuhhh ok we hadden toch een afspraak om 8 uur???? Na wat gescheld annuleren we alles en rijden met een tricycle(motor met zijspan) naar ruines die jaren geleden overstroomt zijn met lava van de vulkaan. Daar komen we nog andere quad tourbureautjes tegen, we regelen een goede prijs en gaan een tocht doen naar de Lava wall van de laatste uitbarsting uit 2006. Deze rit duurt 1,5 uur heen en 1,5 uur terug door het water, door zand en over de lavarotsen. We hebben het super naar ons zin en het uitzicht vanaf de lavarotsen is prachtig. Ook verdwijnen de wolken en zien we zelfs heel de vulkaan. Het is er echt 1 volgens het boekje, kegelvormig met een rookpluim, super mooi. Dit maakt alle tegenslagen van de afgelopen dagen weer goed. 
De volgende dag vertrekken we naar Donsol. Dit was 1 van de redenen dat wij naar de filipijnen wilden, want als het goed is kunnen we hier met Whale sharks zwemmen van wel 10 tot 18 meter lang. We springen in een Jeepney (soort van bus) op naar Donsol, we zitten 1,5 uur in de Jeepney en betalen maar 1,50 super goedkoop. Wel zitten wij helemaal opgevouwen, deze busjes zijn niet gemaakt voor lange mensen. We hebben een bungalow aan het strand, helaas regent het dus geen stranddag vandaag. De volgende dag is het dan zo ver, we gaan snorkelen met hopelijk heel veel whalesharks. We stappen met nog 4 andere in een bootje en dan begint het zoeken. Het begint keihard te regenen, we hebben het koud en willen bijna opgeven als onze gids ineens roept dat we onze duikbril en snorkel op moeten doen. Wij helemaal blij en weten niet hoe snel we onze snorkel op moeten doen. Eenmaal in het water weet je niet wat je moet verwachten, het zicht was niet zo goed wat het extra spannend maakt en dan opeens komt er gewoon een whaleshark van wel 10 meter vlak naast ons zwemmen whhhooo het leek wel nep. We hebben wel moeten sporten aangezien de whaleshark best snel zwemt en wij hem probeerde bij te houden. Nadat hij weg is springen we weer in de boot. Dan zien we er ineens 1 met zijn vinnen boven water(ze hoeven trouwens niet naar boven om adem te halen, het zijn een soort haaien) dus wij weer het water in en zien weer zo'n mega whaleshark. Dit doen we nog 3x en varen na 3 uur weer terug naar de pier. Dit was echt de beste snorkeltrip tot nu toe echt fantastisch. De rest van de dag genieten we nog na met een hapje en een drankje. We hebben een beetje proberen uit te zoeken hoe we naar de volgende plaats gaan, maar niemand weet wat dus we gaan maar gewoon en we zien wel. Wat dat betreft is de Filipijnen wel een stuk moeilijker om te reizen dan andere aziatische landen. We vertrekken met een jeepney naar een ander plaatsje daar nemen de ferry naar Masbate deze doet er 3 uur over. Er was ons verteld dat we daar gelijk verder konden met een andere ferry, helaas blijkt dit niet zo te zijn dus moeten we een nachtje in Masbate slapen waar dus bijna geen toeristen komen. We vertrekken de volgende ochtend met de bus(welke allemaal nummers van de Vengaboys afspeelt, toch nog beetje holland gevoel hier) en de ferry naar het eiland Cebu. Deze ferry heeft trouwens stapelbedjes op dek waar we lekker konden chillen. Na 6 uur varen komen we aan in het plaatsje Bogo. Hier slapen we dan ook weer een nachtje, nemen de volgende ochtend een jeepney naar Maya. Dit was ook nog een avontuur, na een uurtje vind de chauffeur het genoeg en verlaat de volle jeepney met nog 15 mensen achterin. Gelukkig was er een passagier die ons naar het dichtstbijzijnde dorpje kon rijden waar wij konden overstappen op een andere jeepney. Na hard te hebben onderhandelt over het tarief varen we in een uurtje naar het paradijselijke eilandje Malapascua. Geweldig om zo een paar dagen met lokaal transport tussen de Filipino's te reizen. We hebben dus ruim 2 dagen gedaan over 271 km, maar de ervaring was geweldig. Ze vinden ons hier in de Filipijnen wel heel bijzonder, we gaan de hele dag door op de foto en iedereen staart ons aan, wij zijn het inmiddels wel gewend en zwaaien vrolijk terug.